ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

   

Χριστός γεννέθεν χαράν σον κόσμον
χα καλή ώρα, καλή σ' ημέρα
χα καλόν παιδίν οψέ γεννέθεν.

Οψέ γεννέθεν ουράνοστάθεν
τον εγένεσεν η Παναϊα
τον ενέστεσεν αει Παρθένος

Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν
κι εκατήβεν σο σταυροδρόμι 
σταυροδρόμι και μυροδρόμι

Ερπαξάν ‘ατον οι χιλ' Εβραίοι
χιλ' εβραίοι και μύρι' Εβραίοι (δις)

Α ‘σα ακροντικά κι α ‘σήν καρδίαν
αίμαν έσταξεν, χολή κ' εφάνθεν
ούμπ' αν έσταξεν και μύρος έτον
μύρος έτον και μυρωδία

Εμυρίστεν ‘ατό ο κόσμος όλεν
για μυρίστ' ατό και εσύ αφέντα
συ αφέντα μ'  καλέ μ' αφέντα

Έρθαν τη Χριστού τα παλληκάρ(ε)α 
και θυμίζνε το νοικοκύρην
                                                              νοικοκύρην και βασιλέαν  

                                                     Δέβα σο ταρέζ κι' έλα ‘σην πόρταν
                                                                        δόσ' μας ούβας και λεφτοκάρ(ε)α
                                                                           κι αν ανοίεις μας χαρά ‘σην πόρτας.